OBRONA CYWILNA
Zgodnie z art. 137 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.04.241.2416 j.t.)
Obrona cywilna ma na celu ochronę ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury, ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny oraz współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków.
Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi przeznaczonymi do wykonywania zadań obrony cywilnej są formacje obrony cywilnej.
Formacje obrony cywilnej tworzą burmistrzowie - w drodze zarządzenia, uwzględniając w szczególności: skalę występujących zagrożeń, rodzaj formacji, ich przeznaczenie oraz stan osobowy i organizację wewnętrzną.
Obowiązek obywateli w zakresie obrony cywilnej polega na odbywaniu:
a) służby w obronie cywilnej;
b) edukacji dla bezpieczeństwa;
c) szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony ludności.
Szczegółowy katalog zadań obrony cywilnej zawiera Pierwszy Protokół Dodatkowy do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r., dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, sporządzony w Genewie dnia 8 czerwca 1977 r. (Dz.U. 1992, Nr 41, poz. 175), który Rzeczpospolita Polska przyjęła 19 września 1991 r.
W rozumieniu Protokołu określenie "obrona cywilna" oznacza wypełnianie wszystkich lub niektórych wymienionych niżej zadań humanitarnych, mających na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych, i przezwyciężanie ich bezpośrednich następstw, jak też zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania.
Są to następujące zadania:
a) służba ostrzegawcza;
b) ewakuacja;
c) przygotowanie i organizowanie schronów;
d) obsługa środków zaciemnienia;
e) ratownictwo;
f) służby medyczne, włączając w to pierwszą pomoc oraz opiekę religijną;
g) walka z pożarami;
h) wykrywanie i oznaczanie stref niebezpiecznych;
i) odkażanie i inne podobne działania ochronne;
j) dostarczanie doraźnych pomieszczeń i zaopatrzenia;
k) doraźna pomoc dla przywrócenia i utrzymania porządku w strefach dotkniętych klęskami;
l) doraźne przywrócenie działania niezbędnych służb użyteczności publicznej;
m) doraźne grzebanie zmarłych;
n) pomoc w ratowaniu dóbr niezbędnych dla przetrwania;
o) dodatkowe rodzaje działalności, niezbędne dla wypełnienia któregoś z zadań wyżej wymienionych, w tym planowanie i prace organizacyjne.
POWSZECHNA SAMOOBRONA LUDNOŚCI
Osoby posiadające obywatelstwo polskie, zdolne ze względu na stan zdrowia, podlegają obowiązkowi szkolenia ludności w zakresie powszechnej samoobrony.
Szkolenie ludności w zakresie powszechnej samoobrony ma na celu przygotowanie do samoobrony przed środkami masowego rażenia oraz innymi działaniami nieprzyjaciela.
Osoby posiadające obywatelstwo polskie mogą być zobowiązane do zaopatrzenia się w sprzęt ochrony indywidualnej oraz w inne artykuły i przedmioty niezbędne w razie zagrożenia.
W ramach przygotowania do samoobrony osoby posiadające obywatelstwo polskie mogą być zobowiązane do:
a) przygotowania ochrony budynku lub lokalu mieszkalnego oraz mienia osobistego i indywidualnego;
b) zabezpieczenia własnych źródeł wody pitnej i środków spożywczych przed zanieczyszczeniem lub skażeniem;
c) utrzymywania i konserwacji posiadanego oraz przydzielonego sprzętu i środków ochrony;
d) utrzymywania i konserwacji domowych pomieszczeń ochronnych;
e) wykonywania innych przedsięwzięć mających na celu ochronę własnego życia, zdrowia i mienia oraz udzielania pomocy poszkodowanym.
|